Opowieść wigilijna – Charles Dickens - Rozprawka. W książce „Opowieść Wigilijna” Charlesa Dickensa, główny bohater przeżywa przemianę po odwiedzinach łącznie czterech duchów; ducha swojego dawnego współpracownika, Jakuba Marleya, ducha przeszłych świąt, ducha świąt teraźniejszych, jak i ducha świąt przyszłych.
9s6R9y. i Egzamin ósmoklasisty 2022 Egzamin ósmoklasisty 2022. Przecieki zaprzątają głowę uczniów: czy wiadomo, jakie tematy będą na polskim? Czy są już gdzieś arkusze CKE z egzaminu ósmoklasisty 2022? Przecieki to jeden z najczęściej wyszukiwanych tematów przed egzaminem ósmoklasisty. Na Twitterze pojawiają się już pierwsze domniemania tego, co może się znaleźć w arkuszu CKE. Wśród typów: "Kamienie na szaniec", "Opowieść wigilijna", cierpienie i patriotyzm. Okazuje się, że informacje z tego źródła sprawdziły się już wcześniej. Czy tak będzie i w tym roku? Egzamin ósmoklasisty 2022: przecieki Egzamin ósmoklasisty 2022 z języka polskiego już we wtorek 24 maja. Ostatnie dni przed egzaminem to czas intensywnych przygotowań i powtórek materiału. Uczniowie liczą także na przecieki, które mają im pomóc w uzyskaniu jak najlepszego wyniku na egzaminie. Na Twitterze już pojawiają się pierwsze teorie o tym, jakie tematy będą na egzaminie ósmoklasisty 2022. Niektóre z nich mogą się sprawdzić. Zobaczcie! Egzamin ósmoklasisty 2022: co będzie? Co będzie na egzaminie ósmoklasisty 2022 z języka polskiego? Jedna z uczennic podzieliła się na Twitterze ciekawą teorią. - A wy słyszeliście że taka pani, która dobrze obstawiła lekturę i temat na maturę 2022, nam na egzamin obstawia kamienie na szaniec/opowieść wigilijna, a temat cierpienie i chyba patriotyzm - zdradza. Jak twierdzi, tej pani już wcześniej udało się wytypować tematy maturalne. Czy w przypadku egzaminu ósmoklasisty 2022 również się to sprawdzi? Uczniowie są sceptyczni, ale przyznają, że "Kamienie na szaniec" i "Opowieść wigilijna" to lektury, które powtarzają przed egzaminem ósmoklasisty 2022 z języka polskiego. Co jeszcze trzeba przeczytać? Sprawdź koniecznie: Egzamin ósmoklasisty 2022. Lektury obowiązkowe na egzamin z polskiego. To ósmoklasista musi znać! [LEKTURY OBOWIĄZKOWE 2022 LISTA] Egzamin ósmoklasisty 2022: arkusze CKE i odpowiedzi Czy rzekome przecieki z Twittera się sprawdzą i na egzaminie ósmoklasisty z języka polskiego rzeczywiście pojawią się wypracowania z "Kamieni na szaniec" i "Opowieści wigilijnej"? Tego dowiemy się już 24 maja, gdy uczniowie otrzymają arkusze CKE. Tymczasem, czas pozostały do egzaminu warto wykorzystać na przygotowania i powtórki. Zachęcamy do rozwiązywania arkuszy CKE z poprzednich lat - znajdziecie je w galerii poniżej.
Egzamin ósmoklasisty. Język Polski. Arkusze CKE, pytania, odpowiedzi, przecieki. Co było na egzaminie z polskiego Grzegorz DembinskiEgzamin ósmoklasisty z języka polskiego zaczął się o godz. 9 we wtorek 24 maja. Tegoroczni absolwenci szkół podstawowych od wtorku do czwartku zdawać będą egzaminy, które zdecydują o dostaniu się do wymarzonych szkół średnich. W tym roku do egzaminów ósmoklasisty przystąpi około pół miliona uczniów w całym kraju. Co było na egzaminie ósmoklasisty z języka polskiego? Czy egzamin ósmoklasisty 2022 był trudny? Arkusze CKE, na których będą pytania z języka polskiego pojawiły się w naszym artykule we wtorek około godz. ósmoklasisty. Język Polski. Co było na egzaminie. Pytania, odpowiedzi, wynikiEgzamin ósmoklasisty. Język Polski. Arkusze CKE, pytania, odpowiedzi, przecieki. Co było na egzaminie z polskiego? Egzamin ósmoklasisty z języka polskiego rozpocznie się we wtorek o godz. 9 rano. Czas na napisanie to 120 minut. Uczniowie mają do wykonania około 20 zadań, mających formę otwartą i zamkniętą. Wśród nich są zadania testowe, ale też takie, wymagające własnej odpowiedzi. Jedno z pytań będzie wymagało dłuższej wypowiedzi pisemnej - wypracowania, lub rozprawki. Będzie można uzyskać za to najwięcej punktów. Na egzaminie ósmoklasisty 2022 z języka polskiego uczeń może otrzymać maksymalnie 45 punktów (25 punktów za część pierwszą i 20 za część drugą). Łączna punktacja podczas tegorocznych egzaminów ósmoklasisty obliczana jest na podstawie specjalnego algorytmu. Łącznie za trzy egzaminy można dostać maksymalnie 100 punktów. Obliczanie polega na:Liczba punktów procentowych z języka polskiego oraz z matematyki należy pomnożyć przez 0,35, punkty za egzamin z języka obcego nowożytnego trzeba pomnożyć przez 0,3. Egzamin ósmoklasisty. Język Polski. Arkusze CKE, pytania, odpowiedzi, przecieki. Jakie lektury na egzamin?Na egzaminie z języka polskiego sprawdzana jest wiedza z lektur obowiązkowych, które uczniowie przerabiali podczas nauki w szkole podstawowej. Wśród nich są:Charles Dickens, „Opowieść wigilijna”, Aleksander Fredro, „Zemsta”, Jan Kochanowski, wybór fraszek i trenów, w tym tren VII i VIII, Aleksander Kamiński, „Kamienie na szaniec”, Adam Mickiewicz, „Reduta Ordona”, „Śmierć Pułkownika”, „Świtezianka”, „Dziady” cz. II, „Pan Tadeusz” (całość), Antoine de Saint-Exupéry, „Mały Książę”, Henryk Sienkiewicz, „Quo vadis”, „Latarnik”, Juliusz Słowacki, „Balladyna”, wiersze wybranych poetów. Egzamin ósmoklasisty 2022. Język Polski. Co było na egzaminie?Około godz. 11 uczniowie opuścili już sale egzaminacyjne i podzieli się informacjami odnośnie tematów na języku polskim. Tym razem pojawiła się lektura "Zemsty" Aleksandra Fredry. Tematem rozprawki była natomiast przyjaźń. Arkusz CKE z 2022 jest już na naszej było na egzaminie ósmoklasisty z polskiego. Mamy arkusze!Egzamin ósmoklasisty. Język Polski. Arkusze CKE, pytania, odpowiedzi. Kiedy wyniki?Egzamin ósmoklasisty odbędzie się w dniach 24-26 maja 2022. Wyniki poznamy 1 lipca 2022. W naszym artykule w dniu egzaminu około godz. 13 pojawią się aktualne arkusze CKE z egzaminu z języka polskiego. Wystarczy odświeżać stronę i sprawdzić ofertyMateriały promocyjne partnera
Kategoria: lektury ósmoklasisty Lista ćwiczeń i linków do powtórki z lektur obowiązkowych. Zobacz dotychczasowe zadania i zagraj w grę, dzięki której poćwiczysz umiejętność rozpoznawania tekstów Omówienie i streszczenie. Zestawienie w tabeli. Omówienie i streszczenie tekstów Jana Kochanowskiego. Omówienie i streszczenie lektury. Omówienie i streszczenie lektury. Streszczenie i omówienie lektury Tak straszyli, a zrobili w końcu tak samo, jak było. Omówienie lektury Omówienie lektury Streszczenie i omówienie lektury Streszczenie i omówienie lektury Streszczenie i omówienie lektury Streszczenie i omówienie lektury Streszczenie i omówienie lektury Streszczenie i omówienie lektury Quiz – egzamin ósmoklasisty – autorzy, tytuły, gatunki Streszczenie i omówienie lektury Przemówienie — mowa obrońcy i mowa oskarżyciela Jacka Soplicy
[lwptoc] Opowieść wigilijna – kto jest autorem? Opowieść wigilijna została napisana przez angielskiego powieściopisarza Karola Dickensa. W historii literatury pojawia się też nieraz jego pseudonim – Boz. Życie i twórczość Karola Dickensa przypadają na XIX wiek. Urodził się w 1812 r. w Landport koło Portsmouth, a zmarł w 1870 r. w Gadshill koło Rochester w hrabstwie Kent. Życie Karola Dickensa, zwłaszcza w latach młodzieńczych, naznaczone było biedą i walką o godny byt. Młody Karol szybko podjął pracę zarobkową oraz starał się zdobyć wykształcenie. Już jako 20-latek Dickens zaczął pracować jako dziennikarz w londyńskich gazetach. W tym okresie także zaczął publikować swoje pierwsze szkice i krótkie formy literackie. Zdał sobie sprawę z posiadanego talentu. Pierwsza jego duża powieść, czyli Klub Picwicka, okazała się sukcesem. Odtąd pisarz zajął się przede wszystkim pisaniem. Wpływ na jego twórczość miały zarówno przeżycia osobiste, jak i poglądy społeczne. Swoje doświadczenia i przemyślenia wplatał w fabułę utworów. Jednocześnie często podejmowanym przez niego tematem był problem ubóstwa części społeczeństwa. Dickens nie godził się na społeczne podziały i głęboką niesprawiedliwość. Często dawał wyraz tym poglądom na kartach swoich powieści. Podobnie uczynił w Opowieści wigilijnej. Autor, żyjąc niejako na pograniczu dwóch epok literackich – romantyzmy i pozytywizmu, zajmuje znaczące miejsce w historii literatury światowej. W jego twórczości daje się odczuć romantyczna atmosfera, pojawiają się postaci baśniowe i elementy świata nierealnego. Jest tak również w Opowieści wigilijnej, gdzie istotne miejsce zajmują postaci duchów oraz wędrówki w czasie Ebenezera Scrooge’a. Z drugiej jednak strony autor szczegółowo i drobiazgowo opisuje mieszczańskie środowisko. Jego opisy są pełne realizmu, wnikliwe i przez to bardzo poruszające. Karol Dickens pisał do końca swych dni. Zmarł na udar związany z całodzienną pracą nad swoją ostatnią – jak się okazało – powieścią, tj. Tajemnica Edwina Drooda. Kiedy powstała Opowieść wigilijna? Karol Dickens zaczął prace nad Opowieścią wigilijną w październiku 1843 r. Mimo że autor napisał ją, ponieważ potrzebował pieniędzy, inspiracji do tej historii miał wiele. Pierwsze wydanie trafiło na rynek dokładnie 19 grudnia 1843 r. w Londynie. Posiadało ilustracje Johna Leecha. Jej oryginalny tytuł brzmiał Kolęda prozą. Autor był bardzo zadowolony, że publikacja trafiła do rąk czytelników tuż przed świętami Bożego Narodzenia, o których opowiada sam utwór. Pomysł na historię przyszedł do głowy pisarzowi po zbiórce charytatywnej na rzecz ubogich mieszkańców Manchesteru, w której brał udział. Nocny spacer ulicami angielskiego miasta zaowocował pomysłem stworzenia opowieści traktującej o społecznej niesprawiedliwości i podziałach. Jak wiadomo z biografii Dickensa, rok wcześniej (tj. w 1842 r.) odwiedził Stany Zjednoczone. Miał tam okazję przeczytać próbki literackie pracownic pewnej fabryki. W jednej z opowieści odnalazł wątek odwiedzin ducha przeszłości. Jak wiemy, także taki motyw pojawia się w Opowieści wigilijnej. Warto też wiedzieć, że sam główny bohater – tj. Ebenezer Scrooge – miał swoje pierwowzory w faktycznie żyjących osobach. Pierwszym z nich był Ebenezer Lennox Scroggie. Dickens nigdy nie miał okazji go poznać, ale znalazł jego nagrobek na cmentarzu w Edynburgu. Błędnie odczytał napis „meal man” (człowiek handlujący jedzeniem) jako „meal man” (oznaczający: skąpiec). Drugim wzorcem dla postaci z naszej lektury był dziwaczny poseł żyjący w XVIII w. w Anglii. Zasłynął ze skrajnej chytrości, dobrowolnego życia na granicy nędzy i dziwacznych obyczajów. Książka Opowieść wigilijna w pierwszym nakładzie rozeszła się w ciągu 3 dni. Była później wielokrotnie wznawiana. Mimo wielkiego sukcesu nie przyniosła autorowi spodziewanego zysku. Wydawana była z problemami, a sam Dickens miał kłopoty z nieuczciwymi wydawcami. W późniejszych latach autor zasłynął także publicznymi odczytami swojej opowieści. [8opinia] O czym jest Opowieść wigilijna? Opowieść wigilijna to utwór opowiadający o wewnętrznej przemianie głównego bohatera – Ebenezera Scrooge’a. Jest on skąpym, chytrym kupcem. Nie znosi ludzi, woli spędzać czas w samotności. Święta Bożego Narodzenia budzą w nim irytację. Jak sam mówi do swojego siostrzeńca: Do licha z Wesołymi Świętami! Czymże dla ciebie są te święta jak nie czasem płacenia rachunków o pustym portfelu? […] Gdybym tylko miał jakiś wpływ na losy tego kraju – zaperzał się dalej starzec – każdego idiotę, który radośnie wszem i wobec wykrzykuje „Wesołych Świąt!” kazałbym wygotować w jego własnym świątecznym puddingu i pogrzebać z gałązką ostrokrzewu zatkniętą w serce. Ot i moje zdanie! Niedługo później Ebenezer gorzko żałuje swoich słów i postawy. Oto bowiem w noc wigilijną ukazuje mu się cierpiący katusze duch jego byłego wspólnika – Jakuba Marleya. Zapowiada przyjście trzech zjaw, które kolejno pokazują Scrooge’owi przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Te spotkania działają piorunująco na starego skąpca, który dostrzega całą marność swojego żywota. Spotkania z duchami zmieniają serce i postawę bohatera. Postanawia raz na zawsze porzucić swój egoizm, skąpstwo i spróbować wynagrodzić innym krzywdy, które przez lata im wyrządził. Jednocześnie utwór Opowieść wigilijna pokazuje trudy życia ubogiej części społeczeństwa połowy XIX w. w Anglii. Bieda, nędza, choroby i głód – z tym musiały zmagać się ówcześnie żyjące rodziny. Z drugiej strony byli ludzie zamożni, którzy nieraz próbowali pomóc tym biedniejszym. Część z nich, jak Ebenezer Scrooge, wciąż jednak była skupiona wyłącznie na pomnażaniu własnych zysków. Ukazana historia ma też szerszy wymiar. Traktuje o kondycji człowieka jako takiego. Pokazuje, dokąd może prowadzić skupienie się na sobie z całkowitą ignorancją i wrogością wobec otoczenia. Uniwersalne przesłanie opowieści jest aktualne zarówno w czasach Dickensa, jak i dzisiaj. Dlaczego warto przeczytać Opowieść wigilijną? Omawiany utwór jest historią, w której, jak już wspomniano, każdy może odnaleźć siebie. Komuś może być bliżej to pogodnego Boba Cratchita, komuś do niefrasobliwego siostrzeńca Freda, ale komuś innemu może do zatwardziałego Scrooge’a… Niewątpliwie Opowieść wigilijna skłania do refleksji nad własnym postępowaniem. Budzi też emocje –złościmy się na Scrooge’a, współczujemy małemu Timowi, trwamy w lęku podczas wizyty Ducha Świąt Przyszłych… Opisy w książce przenoszą nas dzięki swojej dokładności do świata XIX-wiecznego angielskiego mieszczaństwa. Możemy zobaczyć, poczuć, usłyszeć wszystko to, co plastycznie i precyzyjnie pokazuje nam autor. Czytany utwór oddziałuje na zmysły czytelnika. Poznajemy realia życia oraz świąteczne obyczaje bohaterów. Nasza wyobraźnia jest rozbudzona i mamy motywację do tego, by czytać dalej i przekonać się, co stanie się z głównym bohaterem. Opowieść wigilijną warto też poznać z powodu licznych odniesień do jej treści w kulturze. Motywy tej historii pojawiają się w literaturze, ale też w telewizji! Mamy więc Opowieść wigilijną Myszki Miki czy Opowieść wigilijną Flinstonów. Postać Sknerusa McKwacza, stryja Kaczora Donalda, jest także w oczywisty sposób wzorowana na Ebenezerze Scrooge’u! Do historii Dickensa nawiązują także liczne świąteczne przedstawienia czy scenariusze. Znajomość tej lektury pomaga nam rozumieć wiele późniejszych elementów kultury oraz popkultury. Bohaterowie W lekturze pojawia się bohater główny – Ebezener Srooge, a także bohaterowie ze świata realnego (oraz bohaterowie fantastyczni, o których także będzie mowa). Jest to przede wszystkim bohater drugoplanowy, pracownik Scrooge’a, Bob Cratchit. Zaliczymy do nich też bohaterów epizodycznych – Freda (siostrzeńca Ebenezera) czy małego Tima (syna Boba). Oprócz nich mamy bohaterów nierealnych, ze świata fantastycznego. Wyróżnić wśród nich trzeba widmo Jakuba Marleya, czyli byłego współpracownika głównego bohatera, oraz oczywiście trzy duchy Bożego Narodzenia (z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości). Ebenezer Scrooge Najważniejszym bohaterem Opowieści wigilijnej, któremu poświęcony jest także osobny wpis, jest oczywiście Ebenezer Scrooge. Jest to mężczyzna raczej starszy. Jego wygląd odzwierciedla charakter. Ma ostre rysy twarzy, sine usta i sztywne ruchy ciała. Zajmuje się prowadzeniem kantoru, jest jego jedynym właścicielem. Można się domyślać, że jest bogaty. Zatrudnia jednego pracownika, kancelistę Boba. Ebenezer nie znosi ludzi, toleruje ich z przymusu. Woli spędzać czas samotnie, nad swoimi księgami rachunkowymi. Jego główną cechą jest skąpstwo. Przejawia się ono w stosunku do swojego podwładnego oraz np. w podejściu do zbiórek charytatywnych. Scrooge uważa je za bezsensowne, a wspieranie biedaków – za marnowanie pieniędzy i czasu. Nastrój Bożego Narodzenia jest mu zupełnie obcy i postrzega je jako pozbawiony celu dzień bez pracy. Bohater jest postacią samotną – ale na własne życzenie. Odrzuca zaproszenie na świąteczny obiad u rodziny, wyrzuca ze swojego sklepu kwestujących na biednych, nie lubi spotykać się i rozmawiać z ludźmi. Z powodu swojej chytrości żyje w kiepskich warunkach – szkoda mu palić świec czy grzać w kominku. Nie umie zdobyć się na żaden gest dla innych osób, myśli tylko o swoich zyskach. [8reklama] Bob Cratchit Kolejną postacią realną z Opowieści wigilijnej jest Bob Cratchit. Jest pracownikiem w kantorze Scrooge’a. Kocha swoją rodzinę, stara się jej zapewnić godny byt. Ma dobre serce. Nie pała nienawiścią do swojego okrutnego pracodawcy, tylko wręcz przeciwnie – cieszy się, że w ogóle ma pracę i może zarabiać. W pracy jest sumienny i obowiązkowy. Poza nią także dobrze wypowiada się o Scrooge’u. Bob jest osobą religijną, oddaną swojej rodzinie. To serdeczny ojciec wielodzietnej rodziny. Wraz z żoną martwią się o swojego najmłodszego synka, Tima. Chłopiec przewlekle choruje i nie wiadomo, jaka będzie jego przyszłość. Pozostałe postacie Do postaci ze świata realnego zaliczamy także Freda, który jest siostrzeńcem Ebenezera. Jest synem nieżyjącej już siostry Scrooge’a – Fan. Fred jest zakochany w swojej żonie, z którą niedawno się ożenił. Przepełnia go entuzjazm i radość życia, które mocno drażnią jego wuja. Jest życzliwy dla innych, otwarty na ludzi. Zawsze pogodny, uśmiechnięty i pełen radości. Co roku ponawia swoje zaproszenie wobec wuja i nie załamuje się z powodu odrzucania go. Mimo że wie, jak Scooge ma ciężki charakter, nie obgaduje go ani nie wyśmiewa. Wspomniano także o małym Timie, który jest niepełnosprawnym dzieckiem Boba i jego żony. Chłopiec porusza się o kulach. Ma dobre i wrażliwe serce oraz zachowuje pogodę ducha. Wszyscy w rodzinie go kochają i akceptują takim, jakim jest. Jego stan zdrowia wzbudza jednak niepokój rodziców. Duchy – bohaterowie fantastyczni Oprócz bohaterów rzeczywistych w Opowieści wigilijnej mamy postaci fantastyczne. W całą historię wprowadza nas Jakub Marley, a właściwie jego widmo. Ukazuje się on Ebenezerowi w noc wigilijną. Najpierw oznajmia swą obecność na gałce w drzwiach, potem pokazuje się na kaflach pieca. Kiedy rozpoczyna się akcja opowieści, mija siódma rocznica jego śmierci. Za życia był bardzo podobny do swojego wspólnika. Najważniejsze dla niego były pieniądze – przychody i rachunki. Był okrutny dla ludzi, prowadził samotne życie. Za karę po śmierci tuła się po świecie z ciężkim łańcuchem. Musi odbyć długą pokutę za swoje grzechy. Niesiony wiatrem, odwiedza różne zakątki świata. Nic mu jednak nie może przynieść ukojenia ani pomocy. Zjawia się u Ebenezera, by ostrzec go. Chce, by dawny przyjaciel uniknął podobnego losu i kary. Zapowiada przyjście trzech duchów – w kolejne trzy noce. Scrooge początkowo nie wierzy własnym oczom, zjawiska wydają mu się halucynacją. Rozmowa z Marleyem jednak przekonuje go, że ma do czynienia z prawdziwą duszą swojego wspólnika. Jest przerażony jego pośmiertnym losem oraz wyglądem i samym faktem tego przedziwnego spotkania. Pierwszy rozdział opowieści kończy się słowami: „Zmęczony wydarzeniami wieczora, a wcześniej i dnia, zetknięciem z niewidzialnym światem i ponurą pogawędką z duchem, a także późną godziną, spragniony wypoczynku Scrooge nie rozbierając się nawet, wlazł do łóżka i od razu zasnął”. Pierwszy duch – Duch Wigilijnej Przeszłości Niedługo później nasz bohater obudził się i czekało go spotkanie z kolejnym widmem – Duchem Wigilijnej Przeszłości. Postać ta, zapowiedziana przez Marleya, nawiedza Ebenezera o północy. Duch jest niewielki, ale wygląda jak starzec. Ma silne ręce i nogi, ubrany jest na biało z błyszczącym pasem. W dłoni trzyma gałązkę ostrokrzewu, a świeże kwiaty zdobią jego szatę. Cały promienieje i świeci. Duch ten zabiera Scooge’a do czasów jego dzieciństwa i młodości. Pokazuje mu samotne spędzanie świąt, późniejszą radość ze spotkania z siostrą Fan i innymi osobami. Wzbudza w nim refleksję nad błędnymi decyzjami z przeszłości, które wywarły swe skutki na długie lata. Pokazuje mu także, że przez skąpstwo stracił miłość swojego życia – Bellę. Obecnie jest ona szczęśliwą mężatką z dużą rodziną. Scrooge nie może się emocjonalnie pozbierać po wizycie tego ducha i przepędza go. Duch Tegorocznych Świąt Kolejnym gościem jest Duch Tegorocznych Świąt, czyli następny bohater fantastyczny. Odziany jest „w ciemnozieloną pelerynę, wykończoną białą szatą”. Wygląda sympatycznie, jowialnie i wesoło, a na głowie ma wieniec z liści ze szklanymi sopelkami. Pokazuje Ebenezerowi obecne święta Bożego Narodzenia. Na ulicach ludzie wesoło się pozdrawiają, robią ostatnie zakupy, a potem biegną do kościoła na nabożeństwo. Najważniejszym elementem spotkania jest zaglądnięcie do domu Boba Cratchita. Pracownik Scrooge’a spędza czas ze swoją rodziną. Sam odziany w stare ubrania, cieszy się, że może spędzić czas z żoną i dziećmi. W prostocie serca wznosi nawet toast za Scrooge’a. Wraz z duchem Ebenezer odwiedza także domy ubogich górników, latarnię morską oraz dom Freda. Dostrzega i rozumie, że cały świat – niezależnie od warunków materialnych – świętuje Boże Narodzenie i cieszy się czasem spędzanym razem. Duch Przyszłych Świąt Ostatni duchem jest Duch Przyszłych Świąt. Nie przedstawia się, jest posępny, okryty czarnym suknem. Wskazuje palcem na kolejne wizje. W czytelniku wzbudza największy strach, przeraża także głównego bohatera. Pokazuje mu bowiem sceny po jego własnej śmierci. Choć początkowo Ebenezer nie wie, o kim mowa, później orientuje się, że chodzi o niego samego. Oprócz śmierci w samotności i wyszydzania duch pokazuje także ponownie rodzinę Cratchitów. Okazuje się, że mały Tim zmarł, bo warunki jego egzystencji nie pozwoliły mu dojść do zdrowia i sił. Dlaczego Opowieść wigilijna to utwór epicki? Niewątpliwie Opowieść wigilijna to utwór epickich. Jest pisany prozą (nie wierszem). Występuje w niej narrator. Jest trzecioosobowy, wszechwiedzący, opisuje czytelnikowi dokładnie wszystkie wydarzenia. W historii pojawia się oczywiście świat przedstawiony. Mamy do czynienia z mieszczańskim środowiskiem połowy XIX wieku ukazanym w okolicy świąt Bożego Narodzenia. Drugim obliczem świata przedstawionego jest rzeczywistość fantastyczna, do której zabierają nas duchy świąt ukazujące się Scrooge’owi. W świecie przedstawionym pojawiają się bohaterowie, zwłaszcza bohater główny. Ponadto w utworze występuje fabuła, w której wydarzenia pojawiają się w porządku przyczynowo-skutkowym. Fabuła skupiona jest wokół głównej postaci i jej losów. Gdzie i kiedy toczy się fabuła? Fabuła Opowieści wigilijnej rozgrywa się w Wigilię Bożego Narodzenia w Anglii. Ukazuje wydarzenia z XIX-wiecznego Londynu. Wyszczególnić można w tym mieście kilka szczegółowych miejsc, do których zaliczymy: kantorek Ebenezera Scrooge’a, mieszkanie głównego bohatera (przede wszystkim jego pokój, ale także wejście, klatkę schodową i inne pomieszczenia), mieszkanie Freda, Cratchitów, domy, szpitale, przytułkach, więzieniach, latarnie ulice – gdzie zabrał bohatera drugi duch, londyńskąj giełdę (wyprawa z trzecim duchem), ubogą dzielnicy, w brudnym i śmierdzącym kramie, gdzie sprzedawano rzeczy zmarłego Scrooge’a (wizja przyszłości), cmentarz. Oprócz tego odwiedzamy także małe miasteczko, w którym uczył się i dorastał Scrooge. Oczywiście bohaterowie fantastyczni przenoszą nas także w inne realia czasowe. Możemy odwiedzić przeszłość – a więc spotykamy Ebenezera jakieś 50 lat wcześniej, gdy był małym chłopcem; potem jako młodzieńca i młodego mężczyznę. Przenosimy się także do następnych świąt – a więc podglądamy przyszłość. Wszystko to jednak dzieje się w rzeczywistym czasie Wigilii (w nocy) i samego dnia świąt Bożego Narodzenia. [8reklama] Czego uczy nas Opowieść wigilijna? Jak już zostało wspomniane, Opowieść wigilijna przynosi uniwersalną naukę dla wszystkich czytelników. Przede wszystkim pokazuje, że egoistyczne życie, z pogardą dla innych osób (zwłaszcza słabych i ubogich) prowadzi do samotności. Co więcej, zasługuje na karę. Nie tylko w postaci pogardzania przez społeczeństwo, ale także karę pośmiertną. Autor odwołuje się więc do chrześcijańskiego pojęcia życia wiecznego – gdzie dusza może być zbawiona lub potępiona. Może także otrzymać ciężką pokutę za swoje czyny – podobnie jak miało to miejsce w przypadku Marleya. Ukazane wydarzenia pokazują jednak, że można zmienić się w każdej sytuacji. Zatwardziałemu Scrooge’owi potrzeba było do tego odwiedzin z zaświatów. Ukazanie mu przeszłości – sielskiego dzieciństwa, ale także późniejszych wyborów – wstrząsnęło bohaterem. Pokazanie obiektywnie teraźniejszości – otworzyło mu oczy. Zrozumiał, że pogardzani przez niego ludzie prowadzą dobre i godne życie. Że wierzą w Boga, ale są też pełni serdecznych uczuć i celów. Wizje pokazały mu jego własną nędzę, pustkę i okrucieństwo. Dane mu było także dostać przestrogę na przyszłość, która całkowicie zmieniła jego podejście do świata. Czytelnik, patrząc na losy Ebenezera, także może podjąć refleksję nad swoim życiem. Przeszłości zmienić się nie da, jednak możemy tak żyć w teraźniejszości, by przyszłość była dla nas łaskawsza. Losy bohaterów, barwnie ukazane przez Karola Dickensa, uwrażliwiają także nasze serce na niesprawiedliwość społeczną. Nie tylko w okolicach świąt Bożego Narodzenia należy być serdecznym dla innych i okazywać pomoc potrzebującym. Przemiana zatwardziałego Scroog’a daje nadzieję także innym grzesznikom, że rozpoczęcie nowego życia jest możliwe. Może ono przynieść pozytywne skutki dla nas samych, ale także dla otoczenia.
egzamin ósmoklasisty opowieść wigilijna